‘Ik heb een waardevolle methode ontwikkeld voor iets waarvan anderen nog niet eens beseffen dat er een probleem was.’Ik spreek een begaafde, intelligente en gepassioneerde pianodocente. Ze kwam bij me met de vraag of dit het nou is. ‘Ik verveel met te pletter, elke keer weer en ik wil af van die onrust.’Ze vertelt over haar vak, dat ze leuk
‘Dat is echt helemaal niks voor mij, die speelse opdrachten in zo’n overleg. Kunnen we gewoon doelgericht met elkaar afspraken maken en niet allerlei ludieke dingen eromheen hoeven doen? Dat leidt af, kost onnodig veel tijd.’Hoorde ik in de wandelgangen. En, toen hij me voorbij zag lopen, ‘Maar ja, sommige mensen vinden dat soort dingen wel leuk. Toch, Marielle?’Mijn brein produceerde
Bij “het podium” denken we al snel aan een theater. Een lege vloer omringd door hoge zwarte gordijnen, een hele rij volgspots en een zaal met rode pluche stoelen. Of anders wel aan een vergaderzaal met een spreker voor de groep. Misschien aan een improvisatie- of theatercursus. Voel jij bij de gedachten dat jij daar dan zou staan ook bibberende knieën,
“Nee, ik hoef geen zangles. Ik kan niet zingen en ga er toch niks mee doen.”Meld ik de betreffende docent afgelopen juli nadat ik ben aangenomen bij een theateropleiding (doet een rondedansje tussendoor… joehoee!!!) Ik deed daar o.a. een zangauditie en ter voorbereiding daarvan gun ik mezelf een paar zanglessen. Maar daar blijft het voor mij bij.Eerder zangervaringen, zo’n half
Ik mocht weer spelen! Wat heb ik dat gemist in die maanden dat er zoveel dicht was.Ik word gelukkig van Zijn. Van ervaren, voelen, ontdekken. Het leven in al haar glorie ervaren op een paar vierkante meter. Houden van, haten, opslokken, uitspugen, aan gruzelementen vallen en weer opstaan. En daar dan leuke dingen mee doen, korrels zout vinden, de knipoog
Verwoed ram ik de ijskrabber over de voorruit van de auto. Ik mopper op de ijslaag die er maar niet af gaat. Terwijl ik gehaast om de auto heen loop kijk ik even op. Om spontaan bevangen te worden door de schoonheid van de zon die in prachtig roze ochtendlicht opkomt. Met een zucht vraag ik me af waarom ik
“Waar ben ik nu weer aan begonnen!” bromt mijn innerlijke zwartkijker. Mijn benen als onbuigbare houten palen, mijn voeten aan de vloer geplakt en ik voel me zelfs wat nerveus. Maar mijn heupen wiegen voorzichtig mee op het muziekje dat ik op Spotify vond. Ja, ik dans in de woonkamer. Alsof niemand kijkt. Bij voorkeur wanneer er ook echt niemand
Anderen noemen het HSP, hooggevoelig, hoogsensitief, HSS, high sensation seekers, sensatiezoekers, hoogbegaafd, extravert, strong willed, hoogstimulatief of multipassionata. “Kies maar” lijken ze je daarmee te willen zeggen. En dat is nu precies waar jij op afhaakt. Jij wil niet kiezen, geen stempel en geen hokje om in te zitten. I get it!Maar je merkt ook dat je de dingen vaak
“Je moet je wel blijven ontwikkelen! Persoonlijk leiderschap betekent dat je lef moet hebben om ergens doorheen te breken. Je hebt een groeimindset nodig om verder te komen.” Uitspraken over groei, ontwikkeling en leiderschap gaan meestal over hoe je onhandige of ongewenste eigenschappen af kunt leren, hoe je gedachten kunt sturen of hoe je bekrachtigende manieren ontwikkelt om succesvol te
Woensdagochtend 2 oktober. 10.30 uur ’s ochtends. Ik heb me op de grond genesteld, mijn rug tegen de bank, benen gestrekt op het kleed en een warm kopje thee in mijn hand. Ik bel met een fijne ondernemersvriendin en supercoach, die me altijd haarscherp spiegelt en niet meegaat in mijn pre-voorstelling-stress. Zelfzorg, om mijn zenuwen voor de voorstelling in te